Co się stało z judeochrześcijanami?

Niektórzy mówią, że Judeochrześcijanie zniknęli, bo zintegrowali się z chrześcijaństwem pawłowym

Obawiam się, że nie całkiem jest to prawda, choć pewnie część tak. Ale aby zrozumieć sytuację w jakiej znaleźli się judeochrześcijanie, trzeba wcześniej dowiedzieć się, jak wyglądało życie w czasach, kiedy judeochrześcijanie byli jeszcze bardzo aktywni.

Papierki lakmusowe na judeochrześcijan

Wbrew temu, co można się nauczyć, choćby czytając list do Galatów (Gal 1), gdzie Paweł mówi (za biblią tysiąclecia):

"7 Innej jednak Ewangelii nie ma: są tylko jacyś ludzie, którzy sieją wśród was zamęt i którzy chcieliby przekręcić Ewangelię Chrystusową. 8 Ale gdybyśmy nawet my lub anioł z nieba głosił wam Ewangelię różną od tej, którą wam głosiliśmy - niech będzie przeklęty!"

Nazarejczycy, nie mogli nikogo przeklinać, tak jak to robi Paweł w swoim odłamie. A to dlatego, że człowiek jest Stworzony na Obraz Boga, ale nie każdy jest na Jego podobieństwo. 
Dlatego też przeklinając Obraz Boga, przeklinalibyśmy Tego, na Którego Obraz został człowiek uczyniony.

Wiedzieli o tym Żydzi, którzy chcieli odizolować pierwotnych chrześcijan ze swoich grup, a zrobili to za pomocą swoistego "papierka lakmusowego". Dodali oni do 18 błogosławieństw tzw. Amidy "kolejne". Dodane "błogosławieństwo" (Birkat haMinim), które tak na prawdę było przekleństwem na Nazarejczyków i "heretyków". Jak wiecie, Nazarejczyk nie mógł nikogo przeklinać, zatem łatwo było poznać, kto jest Nazarejczykiem, bo nie mógł wypowiedzieć tego "błogosławieństwa".

Tak Żydzi wykluczali Nazarejczyków ze swoich Synagog i napiętnowali ich, ale z czasem tworzyli oni swoje Żydowskie społeczności.

W IV wieku judeochrześcijanie pod wpływem "świętego" soboru, stali się mniejszością i zniknęli - taka jest częsta narracja, czasem dodając, że pewnie mieli coraz mniej posłuchu i coraz więcej osób wierzyło w "prawdziwe" chrześcijaństwo pawłowe.

Przeczytajmy, jak konwersje omawiali historycy chrześcijańscy i muzułmańscy , bo i tam wspomniano o swoistym "papierku lakmusowym" na judeochrześcijan i metodach zaświadczania o "poprawności" wiary, które dość "skutecznie" przekonywały wątpiących.

Eutychiusz z Aleksandrii, był patriarchą Aleksandrii w X wieku i napisał roczniki, które zostały przetłumaczone na j. włoski przez Bartolomeo Pirone, tam możecie zobaczyć jak on opisuje tamten okres czasu (rozdział 11, sekcja 20, s. 203):

"20. Król Konstantyn wydał rozkaz, aby żaden Żyd nie mieszkał w Jerozolimie ani przez nią nie przechodził, a także nakazał uśmiercić wszystkich, którzy odmówili zostania chrześcijanami (58). Wielu pogan i Żydów przyjęło wówczas wiarę chrześcijańską, a chrześcijaństwo zakorzeniło się wszędzie. Następnie powiedziano królowi Konstantynowi, że Żydzi zostali chrześcijanami z obawy przed śmiercią, ale nadal praktykują swoją religię. Król powiedział: „Skąd będziemy wiedzieć?” Paweł, patriarcha Konstantynopola, powiedział: „Tora zabrania [jedzenia] wieprzowiny i z tego powodu Żydzi nie jedzą mięsa. Rozkaż, aby poderżnięto gardła świniom, aby mięso zostało ugotowane i podane członkom tej społeczności. W ten sposób odkryjesz, że wszyscy, którzy odmawiają jedzenia, są nadal związani ze swoją religią”. Król Konstantyn odpowiedział. „Ale jeśli Tora zabrania świni, dlaczego wolno nam jeść jej mięso i zmuszać innych do jedzenia go?”. Patriarcha Paweł odpowiedział: „Wiedzcie, że Chrystus, nasz Pan, uchylił wszystkie przepisy Tory i dał nam nowe prawo, którym jest Ewangelia. Powiedział w Ewangelii Świętej: „Nie wszystko, co wchodzi do ust, kala człowieka (i miał na myśli każdy pokarm). To, co kala człowieka, to właśnie to, co wychodzi z jego ust” (59), tj. głupota i niegodziwość, i wszystko, co jest podobne do tego. Apostoł Paweł powiedział tak w swoim pierwszym liście do Koryntian: „Pokarm jest dla żołądka, a żołądek dla pokarmu, ale Bóg zniszczy jedno i drugie” (60). I jest również napisane w Dziejach Apostolskich: „Piotr, przywódca Apostołów, był w mieście Jafa (61) w domu garbarza imieniem Szymon. O szóstej godzinie dnia wyszedł na taras domu, aby się modlić, lecz głęboki sen go ogarnął i ujrzał otwarte niebo. Z nieba zobaczył płaszcz zstępujący na ziemię, w którym znajdowały się wszelkiego rodzaju czworonożne, dzikie zwierzęta, stworzenia latające i ptaki niebieskie, i usłyszał głos mówiący: „O Piotrze, wstań, zabij i jedz”. Piotr odpowiedział: „O Panie, nigdy nie jadłem niczego nieczystego”. Ale głos powiedział po raz drugi: „Jedz, co Bóg oczyścił, nie uważaj za nieczyste”. Głos powtórzył to trzy razy. Wtedy płaszcz został zabrany z powrotem do nieba”. (62) Piotr był zdumiony i zastanawiał się, co to znaczy. Z powodu tej wizji i z powodu tego, co Chrystus, nasz Pan, powiedział w Ewangelii Świętej, Piotr i Paweł nakazali nam jeść mięso każdego czworonożnego zwierzęcia, a zatem nie jest złe jedzenie wieprzowiny lub jakiegokolwiek innego zwierzęcia”. Następnie król nakazał mu zabić świnie, ugotować mięso i położyć je przy drzwiach kościołów w całym swoim królestwie w Niedzielę Wielkanocną. Każdemu wychodzącemu z kościoła dano kęs wieprzowiny, a tych, którzy odmówili jej zjedzenia, zabito. Tak więc w tej sytuacji zginęło wielu Żydów. Konstantyn wzniósł mur wokół Bizancjum i nazwał je Konstantynopolem. Było to w trzydziestym roku jego panowania. Helena, matka Konstantyna, zmarła w wieku osiemdziesięciu lat. Konstantyn panował przez trzydzieści dwa lata i zmarł. Żył w sumie przez sześćdziesiąt pięć lat.Pozostawił troje dzieci. Pierwszemu nadał imię Constantine, drugiemu nadał imię swojego ojca Constantius, a trzeciemu Constans (63). Konstantynowi dał miasto Konstantynopol, Konstancjuszowi Antiochię, Syrię i Egipt, a Konstansowi Rzym."

Podobną informację można znaleźć w tekście do którego dotarł prof. Shlomo Pines („The Jewish Christians of the Early Centuries of Christianity According to a New Source”, Shlomo Pines, Jerusalem 1966, s.31):

"Następnie trzystu osiemnastu mężczyzn zebrało się w Nicei i sformułowało symbol wiary, który został przyjęty i uznany za obowiązkowy przez Konstantyna. Ludzie, którzy się z nim nie zgadzali, zostali zabici, a wyznania wiary różniące się od niego zostały stłumione. W ten sposób ludzie, którzy wyznawali religię Chrystusa, zaczęli czynić wszystko, co naganne: czcili krzyż, przestrzegali rzymskich obrzędów religijnych i jedli wieprzowinę. Ci, którzy jej nie jedli, zostali zabici. Konstantyn kontynuował przez pięćdziesiąt lat zabijanie ludzi, którzy nie czcili krzyża i nie wierzyli w boskość Jezusa; w ten sposób religia, którą faworyzował, została skonsolidowana."

Pierwszy z przytoczonych powyżej cytatów referuje do Dziejów Apostolskich napisanych przez ucznia Pawła. W tym miejscu warto wspomnieć, że Judeochrześcijanie nie używali tychże pism (Dziejów Apostolskich) uważając nauki i pisma pochodzące od Pawła za zwodzenie. Natomiast Prawo Boże (w tym to, do którego referuje Paweł w Rz 7,7 i które znosi w swoich listach) nie przestało ich obowiązywać.

Warto mieć na uwadze, że judeochrześcijanie sprzeciwiając się ówczesnej władzy niejednokrotnie narażali i tracili swoje życie. Woleli oni bowiem Prawo Boże, ponad prawo ludzkie.

Paweł z Tarsu uczył, by przede wszystkim słuchać władzy (list do rzymian 13):

1 Każdy niech będzie poddany władzom, sprawującym rządy nad innymi. Nie ma bowiem władzy, która by nie pochodziła od Boga, a te, które są, zostały ustanowione przez Boga. 2 Kto więc przeciwstawia się władzy - przeciwstawia się porządkowi Bożemu. Ci zaś, którzy się przeciwstawili, ściągną na siebie wyrok potępienia.
3 Albowiem rządzący nie są postrachem dla uczynku dobrego, ale dla złego. A chcesz nie bać się władzy? Czyń dobrze, a otrzymasz od niej pochwałę. 4 Jest ona bowiem dla ciebie narzędziem Boga, [prowadzącym] ku dobremu. Jeżeli jednak czynisz źle, lękaj się, bo nie na próżno nosi miecz.

Oznacza to, że Paweł sugeruje, że trzeba być bezwzględnie posłusznym władzy (nie można się sprzeciwiać) i lękać się, bo nie na darmo ma miecz.
Aby odpowiedzieć sobie, czy to jest prawda, wystarczy przywołać w pamięci np. władzę Hitlera, wg słów Pawła powinniśmy słuchać go i być mu podporządkowani, tym samym mordować na rozkaz (nie można się sprzeciwiać) etc.
Jeśli by Bóg kochał morderców, to kto byłby sprawiedliwym sędzią?

Judeochrześcijanie podążali za Słowem Pana Jeszua, które można znaleźć w biblii chrześcijan pawłowych - Mt 10 (za biblią tysiąclecia):

28 Nie bójcie się tych, którzy zabijają ciało, lecz duszy zabić nie mogą. Bójcie się raczej Tego, który duszę i ciało może zatracić w piekle.

Dlatego bojąc się bardziej Boga, ich ciała były zabijane mieczem, którym straszył Paweł.

W tym miejscu warto jeszcze raz podkreślić, iż judeochrześcijanie nie odrzucili słów Pawła, bowiem nie były one nawet przez nich rozpatrywane (Paweł uważany był za zwodziciela, który nie był apostołem, zniósł Prawo Boże, a wzmocnił prawo ludzkie).

Konstantyna wychwalanego władcy, który wprowadził "Chrześcijaństwo" w cesarstwie, myślę, że najlepiej podsumowuje zdanie Voltaire ("Philosophical Dictionary", artykuł "Constantine"):
"Miał teścia, którego zmusił do powieszenia się; miał szwagra, którego kazał udusić; miał dwunasto- lub trzynastoletniego bratanka, któremu kazał poderżnąć gardło; miał najstarszego syna, którego ściął; miał żonę, którą kazał udusić w łaźni. Stary galijski autor powiedział, że „lubił robić czysty dom”."

Dodatkowe ciekawostki:
Pewne informacje, jak Żydzi (w tym judeochrześcijanie) byli traktowani w cesarstwie można znaleźć w:
https://en.wikipedia.org/wiki/Timeline_of_antisemitism

Pewne sugestie, dlaczego mało mamy pism z innej strony, niż chrześcijaństwa pawłowego:
https://en.wikipedia.org/wiki/Book_burning
https://en.wikipedia.org/wiki/List_of_book-burning_incidents

A dlaczego nie ma za dużo informacji o zbrodniach, to chyba historia już nam odpowiedziała wiele razy.